ابو الحتوف

ابوالحتوف و سعد بن الحارث (حرث) بن سلمة انصاری عجلانی، اهل کوفه و از تیره بنی عجلان و از خوارج کوفه و از قبیله خزرج انصار مدینه بودند. این دو برادر هر چند سابقه خوبی نداشتند ولی عاقبت به خیر شدند.

سعد و ابوالحتوف تا قبل از شهادت از خوارج و از لشکر عمر بن سعد بودند، وقتی که در روز عاشورا اصحاب امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند و به نقل تاریخ، به جز 2 نفر باقی نمانده بود و امام علیه السلام تنها مانده و ندای هل من ناصر فرموده و اهل حرم گریه می کردند.

این دو برادر به سعادت روی آورده و ابوالحتوف، با شنیدن هل من ناصر، وجدانش بیدار شد و عمیقاً متحول گشت و با برادر خود گفت که مگر نه این که ما می گوییم: لاحکم الا لله ولا طاعة لمن عصی الله (این شعار خوارج بود) این حسین مگر فرزند پیامبر ما نیست و مگر ما روز قیامت امید شفاعت جد او را نداریم؟ چگونه ما وارد جنگ با او شده و او در میان دشمن بی یار و یاور مانده است.

پس به همراه برادرش (سعد) به یاری حسین علیه السلام آمد و به طرفداری از او، شمشیر از غلاف بیرون کشید و در نقطه ای که به آن حضرت نزدیک بود مرکب خودش را به طرف دشمنان امام کرد و با شمشیر به آنها حمله نمود. پس از جنگ سختی با لشگر عمر سعد، این دو برادر عده ای را کشته و عده ای را زخمی کردند و هر دو در یک مکان به شهادت رسیدند و عاقبت به خیر شدند.

منابع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، جلد1، صفحه38.
• ابوالحتوف خزرجی عجلانی (ابوالحتوف خَزرَجی عِجلانی)، دايرة المعارف طهور، بازیابی: 9 اردیبهشت 1393.

پیوند

شهدای کربلا